Rys Historyczny

Parafialna historia Lądu rozpoczyna się w konsekwencji usunięcia po powstaniu styczniowym czynnego tu zakonu kapucynów.

Po tych wydarzeniach przez szereg lat klasztor i kościół były zamknięte przez rosyjskiego zaborcę, a Ląd został przyłączony do parafii w Lądku. Biorąc pod uwagę historyczną i artystyczną rangę lądzkiej świątyni biskup kalisko-kujawski Aleksander Bereśniewicz 4 lutego 1890 roku erygował w Lądzie parafię diecezjalną pw. Najświętszej Maryi Panny. Duszpasterską troską parafii zostali objęci wierni Kościoła rzymskokatolickiego z terenu wsi Ląd, Jaroszyn, Jaroszyn Kolonia, Policko.

Nowo ustanowiona parafia kształtowała się szybko dzięki trosce i zaangażowaniu pierwszych proboszczów. Szczególne zasługi dla wspólnoty parafialnej i jej świątyni położył o. Teodor Antoni Fibich OFM (+1917).

Pierwsza wojna światowa spowodowała w kościele wielkie straty. Wówczas m.in. wojsko pruskie zdarło miedzianą blachę z dachu i zagrabiło cynowe piszczałki organów. Po wojnie stan kościoła był tak nadszarpnięty, że groziło mu zawalenie. By ratować kościół z przylegającym klasztorem w miejsce duchownych diecezjalnych sprowadzono tu oo. oliwetanów, którzy mieli zatroszczyć się o parafię i założyć w klasztorze szkołę rolniczą. Jednak z powodu przerastających ich trudności z remontem zabudowań odeszli z Lądu.

Po oliwetanach 28 kwietnia 1921 r. parafię w Lądzie obejmuje Towarzystwo Salezjańskie (salezjanie). Od tej pory kondycja kościoła i klasztoru systematycznie się poprawia. Nie jest przesadą stwierdzenie, że salezjanie w okresie międzywojennym uratowali lądzką świątynię przed zrujnowaniem.

Wielką troskę o swój kościół wykazują nieprzerwanie mieszkańcy parafii Ląd. Wyrazem duszpasterskiej troski są działające w parafii grupy takie jak:  Chór parafialny, Żywy Różaniec, Salezjanie Współpracownicy, Ministranci, Schola oraz Stowarzyszenie „Oratorium im. Poznańskiej Piątki” prowadzące przy kościele oratorium-świetlicę dla dzieci i młodzieży.